Gdy moje noce są bezbarwne i bezsenne
gdy moje noce są bezwonne bezimienne
gdy moje dni odchodzą bezpowrotnie
gdy w moich dniach czuje się obcy i samotnie
Wtedy rzucam się w ocean nieba
utonąć chcę w miłości ogromnej
tego dziś mi właśnie potrzeba
Ty każde serce przygarniesz bezdomne
Wtedy chcę popłynąć na fali
dobroci nieskończonej
są ci co jeszcze na brzegu zostali
cierpliwie czekasz sieci zarzucone
Znów ci się wymknąłem
popełniłem jakąś bzdurę
lecz Twój rękaw nad głową powiewa
i płacze w przemokniętą od łez Twą koszule
Z oczyszczonych od plew ziarna
czeka na mnie życia chleb
z nie skażonych grzechem żarna
w którym Tyś sam jest.
Tomasz Kiełtyka
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz