Mozaika życia

Gdy naszą życia mozaikę 
skończą wyklejać noce i dni 
obłożą nas w drewnianą ramkę 
zapłacze ktoś a może nikt 
Posadzą w parku łamanych brzóz 
zapłoną neony betonowego miasta 
położy wieniec z róż 
jakaś milcząca niewiasta 
Wszystkiego nam mało 
niestarcza pokoi siedem 
ona wszystko zabrała 
dała tylko wilgotne M 1 
Przed śmiercią nie uciekniesz 
już czeka maleńka posesja 
ciesz się życiem 
bo życie to impresja. 

Tomasz Kiełtyka 

Róża

Nad ogrodem przeszła burza
na policzkach krople wody
zapłakana stoi róża
dodając jej urody
Rycerz u jej boku
na baczność wciąż stoi
strzeże ją od świtu do zmroku
w swej kolczastej zbroi
U stóp jej się płożą
wilce i powoje
maki do snu ją morzą
wonna maciejka dba o nastroje
A ona dumna i pyszna
jak paw w czasie godów
motyle tańczą hare kryszna
nad królową ogrodów.

Tomasz Kiełtyka

Rozterka

Ma już wszystko nowe 
usta biust silikonowe 
lecz wciąż jest w rozterce 
bo ma stare serce 


Tomasz Kiełtyka