Zapomniane

Piękne oprawione były największym
skarbem
dumnie spoglądały znając swą wartość
na swych stronicach kryły treści
mądre ponadczasowe
czytane zostawiały łzy wzruszenia
dziś pożółkłe strony zapomnienia
leżą samotnie
niechciane odtrącone błąkają się w
antykwariatach
okładki przykrył kurz
nikt ich nie chce już
ekran zastąpił papier
zimne szkło bez przyszłości
wyparło książki
którymi żył cały świat.


Kiedyś białe kruki- dziś bezużyteczne czarne kruki.



Daniel