Czai się na każdym rogu
błąka po dworcach
spaceruje bezkarnie po ulicach
przygląda się biernie odpoczywając na ławce
w parku.
Wyzuta z wszelkich uczuć
obce są dla niej wartości moralne
bezduszna wysysa resztki nadziei
u konających ofiar bez tlenu pomocy.
Zamienia tlącą iskierkę
w popiół tragicznego zwątpienia
głucha na krzyki przemocy
ślepa na krzywdy innych ludzi.
Obojętna zabija ostrzem brzytwy
los niewinnych pozostawiając ich
samych sobie w rękach barbarzyńców.
Bez wyrzutów sumienia
oddala się z miejsca
martwych spojrzeń
otwartych oczu niezrozumienia.
Choroba XXI wieku
zatruwa nasze społeczeństwo
zaraża oziębłością nasze serca.
Nie przyglądajmy się bezwiednie
czyjemuś nieszczęściu
wyciągnijmy choć raz pomocną dłoń
bo sami możemy ją potrzebować.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz